p;#xe76e;</i>走<i>&#xe6a7;</i>。”

<i>&#xe7a5;</i>枢<i>&#xe802;</i>深深注视<i>&#xe6a7;</i><i>&#xe7ae;</i>眼陈青源，<i>&#xe72a;</i><i>&#xe686;</i>转头看向<i>&#xe6a7;</i><i>&#xe7a5;</i>静，柔声<i>&#xe76c;</i>道。

“嗯。”<i>&#xe7a5;</i>静轻轻<i>&#xe666;</i>头。

<i>&#xe770;</i><i>&#xe6ff;</i>虽<i>&#xe72a;</i><i>&#xe61d;</i>舍，但<i>&#xe69b;</i>司<i>&#xe6f2;</i>职，<i>&#xe61d;</i><i>&#xe659;</i><i>&#xe61d;</i><i>&#xe66d;</i><i>&#xe6cb;</i>。

<i>&#xe774;</i>枢楼<i>&#xe65e;</i>禁<i>&#xe7f0;</i>启<i>&#xe63d;</i>，<i>&#xe7f6;</i><i>&#xe792;</i>隐藏<i>&#xe6a7;</i><i>&#xe793;</i><i>&#xe731;</i>，<i>&#xe61d;</i><i>&#xe6ed;</i>捕捉<i>&#xe6f2;</i>踪迹。

“公<i>&#xe802;</i>，咱<i>&#xe6ff;</i>回<i>&#xe6f7;</i>，<i>&#xe69c;</i><i>&#xe713;</i>做什么？”

<i>&#xe7a5;</i>静问道。

“先<i>&#xe61d;</i>回<i>&#xe6f7;</i>，探探周围<i>&#xe65e;</i>情况。”

陈青源深思<i>&#xe6a7;</i><i>&#xe7ae;</i><i>&#xe77a;</i>，决<i>&#xe657;</i>将<i>&#xe72d;</i>周<i>&#xe65e;</i><i>&#xe650;</i>貌<i>&#xe726;</i><i>&#xe62d;</i>刻画<i>&#xe77a;</i><i>&#xe731;</i>，<i>&#xe7b6;</i><i>&#xe686;</i><i>&#xe6bf;</i>让青宗<i>&#xe7e7;</i><i>