<i></i><i></i><i></i>帝兵灵智很温柔，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刻<i></i>变<i></i>态<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>己<i></i>安<i></i><i></i>想，必须<i></i>谨言慎<i></i>。
<i></i>花裙女<i></i><i></i>注视<i></i>，陈青源硬<i></i>头皮<i></i>喝<i></i><i></i>口茶<i></i>。
嘴唇触碰<i></i>茶<i></i><i></i><i></i><i></i>刻，紧绷<i></i><i></i><i></i>莫名松缓<i></i><i></i><i></i>，<i></i>再像刚才<i></i>般<i></i>安<i></i>紧张，慢慢变<i></i>宁静。
“<i></i>茶。”陈青源赞叹道：“谢谢姑娘。”
“公<i></i>喜欢<i></i><i></i>。”
花裙女<i></i>哪<i></i>看<i></i><i></i>陈青源<i></i>紧张，故意泡<i></i><i></i>杯<i></i><i></i>静<i></i><i></i>道茶。
“恕<i>